Waar wordt AICC voor gebruikt in e-learnings?
De luchtvaartindustrie was eind jaren tachtig grensverleggend op het gebied van e-learning- en computertechnologie. Begin jaren negentig werdde AICC-leerstandaard (Aviation Industry Computer-based Training Committee) ontwikkeld. Het was ’s werelds eerste e-learning-standaard voor Learning Management Systems (LMS). Het doel van AICC was om e-learning te promoten en tegelijkertijd de kosten van digitale training te verlagen.
Het grootste voordeel van AICC was dat e-learningcontent nu op ieder compatibel leerplatform geplaatst en gehost kon worden. Daardoor werden AICC-conforme LMS’en in staat gesteld om alle typen e-learningcontent te verspreiden, mits ze aan de AICC-standaarden voldeden.
Niet meer dan logisch, zou je denken. Maar de jaren tachtig en begin jaren negentig waren turbulente tijden wat betreft cross-platform compatibiliteit.
De vooruitgang die in die begintijd door AICC werd geboekt, is nog steeds van invloed op de manier waarop we over het ontwerpen van e-learningsoftware denken. De standaard is tot ver buiten de luchtvaartindustrie toegepast en vormde de basis voor latere specificaties. De standaard wordt nog steeds door cursisten in zowat alle sectoren gebruikt, bewust of onbewust.
AICC-compliance voor e-learning
Uit de AICC-leerstandaard en -specificatie kwam een serie gedetailleerde richtlijnen en aanbevelingen voort: de AGR’s. AGR’s bepalen hoe compliance eruitziet.
De meest bekende AGR’s zijn AGR-006 en AGR-010. AGR-006 reguleert alle geautomatiseerde trainingscontent, ongeacht of deze via het internet, een intranet of zelfs via computerschijf (zoals gebruikelijk was in de begintijden) wordt gebruikt. AGR-010 heeft specifiek betrekking op webgebaseerde leercontent. Alle e-learningcontent die voldoet aan deze twee richtlijnen kan functioneren op ieder AICC-conform LMS.
Je hoeft je tegenwoordig geen zorgen meer te maken over conformiteit. Jouw content wordt door auteurstools verpakt op een manier die op zijn minst AICC-conform is.